در جریان برگزاری رویداد تعیین قیمت پلی استیشن 5، Spider-Man: Miles Morales حضور پر رنگی داشت و اینسومنیاک با نمایش یک گیم‌پلی جذاب از بازی، توانست نظرات بسیاری را به سمت کنسول نسل نهمی سونی جلب کند. اما در سوی دیگر، خیلی‌ها هم بر این باور بودند که نمی‌شود در عرض دو سال یک دنباله باکیفیت و جاه‌طلبانه برای بازی محبوبی مثل Marvel’s Spider Man ساخت.
اید باورتان نشود اما کنترل و استفاده از توانایی‌های منحصر به فرد مایلز، گیم‌پلی بخش اکشن بازی را به شدت جذاب‌تر از قبل کرده. به لطف توانایی غیب شدن و همچنین ونوم اتک‌های مایلز، می‌شود کمبوهای متفاوت‌‌تری را روی دشمنان بازی پیاده کرد. از طرفی چون قصه این نسخه نیز در مورد شناسایی توانایی‌های مایلز است، بازی مدام توانایی‌ها و ویژگی‌های جدیدی به شما معرفی می‌کند که به معنی واقعی کلمه می‌توان با استفاده از آن‌ها، مبارزات جذاب‌تری را تجربه کرد.
این‌ها مسائلی هستند که اینسومنیاک به خاطر فرصت محدودش، روی آن‌ها سرمایه‌گذاری کرده و توانسته خروجی خوبی هم از آن‌ها بیرون بکشد. با این حال، نمی‌شود گفت که بازی از همین فرصت محدود و پروسه ساخت سریعش ضربه نخورده. اتفاقا هر نقطه ضعفی که در Spider-Man: Miles Morales دیده می‌شود به خاطر این است که سونی قصد داشته تا بازی برای روز عرضه پلی استیشن 5 آماده شود.
اینسومنیاک نیز عملا نمی‌توانسته در چنین شرایطی معجزه کند و مجبور شده از سر و ته بازی جدیدش بزند تا به ددلاین مد نظر سونی برسد. این موضوع را به خوبی می‌توان از کوتاه بودن مدت زمان بازی متوجه شد. تمام کردن خط اصلی داستان Spider-Man: Miles Morales چیزی در حدود ۶ الی ۷ ساعت طول می‌کشد که این رقم اصلا برای یک بازی انحصاری داستان محور ۵۰ دلاری کافی نیست.
